joi, 19 februarie 2009

De urcat te urci, dar cum te dai jos?


Azi a fost o zi ciudata, daca nu chiar tampita. In primul rand, ninge! ninge,cand vroiam sa vad soare, mult, mult soare! In al doilea rand... am intrat in casa pe balcon. Mi-am lasat , ca de obicei, cheile acasa. Iar ai mei au plecat. M-am invartit cat m-am invartit eu in jurul casei, cautand o solutie, pana mi-au dat lacrimile. Era ori de suparare, ori de frig, pentru ca ningea de spargea. Apoi mi-a picat fisa: aveam nevoie de o scara ca sa pot intra in balconul de la etajul 1. Am mers la vecini, am imprumutat una si am urcat...Buuun. am ajuns in picioare pe balustrada [yeeey,victorie!!! - mare fericire] si am sarit in balcon.pe gresie.cu ghetele pline de zapada. Ce s-a intamplat?.. Ce era de asteptat,pentru orice om normal la cap. Dar nu pentru mine , nu nu.[-x ! Am facut un BUF cu fundul de gresia aia atat de rece si atat de tare. M-a durut. Da, m-a durut. Dar oricat de tare am simtit lovitura, pe atat de tare m-a pufnit rasul. Va-sa-zica eu urcasem pe o scara extrem de alunecoasa pana la etaj, m-am urcat pe balustrada si m-am inecat ca tiganul la mal! eh, asta e , se mai intampla. O sa trec si peste durerea asta si... o sa-mi iau cheile cu mine de acum :)

2 comentarii: